اللهم عجل لولیک الفرج، السلام علیک یا صاحب الزمان(عج)،الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

داستان عجیب توسل به حضرت زهرا (س) قسمت دوم بعد از صرف قلیان و استراحت ، گفت : آری روزی پس از انجام مراسم حج از منزل بیرون آمدم و به مسجدالحرام مشرف شدم . طواف کرده و نماز طواف خواندم و به منزل باز گشتم . در راه ، مردی با ریش تراشیده و سبیلهای بلند دیدم که با لباس افندیها ایستاده بود . تا مرا دید قدری به صورت من نگاه کرد و بعد جلو آمد و گفت : تو شیخ علی یزدی نیستی ؟ گفتم : چرا . گفت : سلام علیکم ، اهلا و مرحبا ، و دست به گردن من انداخت و مرا بوسید و دعوت کرد که به منزلش بروم . با آنکه وی را نمی شناختم با اصرار مرا به منزلش برد و هر چه به او گفتم شما کیستید ، من شما را به جا نمی آورم ، گفت : خواهی شناخت ، مرا فراموش کرده ای ، من از دوستان و رفقای شما هستم . خلاصه ظهر شد خواستم بیایم نگذاشت . گفت : مکه همه جای آن حرم است . همین جا نماز بخوان و برایم ناهار آورد و من هر چه گفتم رفقایم نگران و ناراحت می شوند ، گفت : چه نگرانی ؟ اینجا حریم امن خداست . خلاصه شب شد و نگذاشت من بیایم . بعد از نماز عشا دیدم افراد مختلفی به آن منزل می آیند تا جماعتی شدند و آن شخص شروع کرد به بد گفتن و مذمت کردن شیعه ها . گفت : این شیعه ها با شیخین میانه خوبی ندارند ، مخصوصا با خلیفه دوم ، و اینها شبی را در ماه ربیع الاول به نام عیدالزهرا دارند که مراسمی را در آن شب انجام می دهند و از وی برائت و تبری می جویند و این هم یکی از آنها است و اشاره به من نمود و چندان مذمت از شیعه کرد و آنها را بر علیه من تحریک نمود که همه آنها بر من خشمناک شده و بر قتل من متفق گردیدند . من هر چه مطالب او را انکار کردم ، وی بر اصرار خود افزود و در آخر گفت : شیخ علی ، مدرسه مصلی یزد یادت رفته ؟ تا این جمله را گفت به خاطرم آمد که در زمان طلبگی در مدرسه مصلی همسایه ای به نام شیخ جابر کردستانی داشتم که سنی بود و از ما تقیه می کرد و در شب مذکور که طلبه ها جلسه جشن داشتند او به حجره خود می رفت و در را به روی خود می بست ، ولی بعضی از طلبه ها می رفتند و در حجره او را باز می کردند و او را می آوردند و در مقابل او شوخی می کردند و بعضی از حرفها را می زدند و او چون تنها بود سکوت و تحمل می کرد . پس گفتم : تو شیخ جابر نیستی ؟ گفت : چرا شیخ جابرم ! گفتم : تو که می دانی ، من با آنها موافق نبودم . گفت : بلی ، اما چون شیعه و رافضی هستی ، ما امشب از تو انتقام خواهیم گرفت . هر چه التماس کردم و گفتم خدا می فرماید : ((و من دخله کان آمنا)) گفت : جرم شما بزرگ است و تو مأمون نیستی . گفتم : خدا می فرماید : ((و ان احد من المشرکین استجارک فاجره …….)))، گفت : شما از مشرکین بدتر هستید! و خلاصه ، دیدم مشغول مذاکره درباره کیفیت قبل و کشتن من هستند ، به شیخ جابر گفتم : حالا که چنین است پس بگذار من دو رکعت نماز بخوانم . گفت بخوان 

داستان عجیب توسل به حضرت زهرا(س) قسمت اول در جلد هفتم گنجینه دانشمندان از مرحوم حجت الاسلام آخوند ملا عباس سیبویه یزدی نقل شده است که گفت: من پسر عمویی به نام حاج شیخ علی داشتم که از علما و روحانیون یزد بود . یک سال آن مرحوم با چند نفر از دوستان یزدی برای تشرف به حج به کربلا مشرف شده و به منزل ما وارد شدند و پس از چند روز به مکه عزیمت نمودند . من بعد از انجام مراسم حج ، انتظار مراجعت پسر عمویم را داشتم ولی مدتها گذشت و خبری نشد. خیال کردم که از مکه برگشته و به یزد رفته است . تا اینکه روزی در حرم مطهر حضرت سیدالشهدا به دوستان و رفقای او برخوردم اصرار کردم مگر چه شده ، اگر فوت کرده است بگویید . گفتند واقع قضیه این است که روزی حاج شیخ علی به عزم طواف مستحبی و زیارت خانه خدا ، از منزل بیرون رفت و دیگر نیامد . ما هر چه انتظار بردیم و درباره او تجسس کردیم ، از او خبری به دست نیاوردیم . مأیوس شده حرکت نمودیم و اینک اثاثیه او را با خود به یزد می بریم که به خانواده اش تحویل دهیم : احتمال می دهیم که اهل سنت او را هلاک کرده باشند . من از شنیدن این خبر بسیار متأثر شدم . بعد از چند سال روزی دیدم در منزل را می زنند . در را باز کردم ، دیدم پسر عموست . بسیار تعجب کردم و پس از معانقه و روبوسی گفتم : فلانی کجا بودی و از کجا می آیی ؟ گفت : اکنون از یزد می آیم . گفتم : چنانچه نقل کردند تو در مکه مفقود شده بودی ، چطور از یزد می آیی ؟ گفت : پسر عمو ، دستور بده قلیان را حاضر کنند تا رفع خستگی کنم ، شرح حال خود را برای شما خواهم گفت.

#به_قلم_خودم #حرف_دل

نه چک زدم نه چونه صفا اومد تو خونه گفتم صفا چه جوری؟ گفتا ممنون تو خوبی؟ گفتم مشغول درسم شکر خدا که خوبم گفتا که وقتی خوبی راحت میام مهمونی وقت دعا با خدا منم میام بی صدا گفتم صفا چه خوبی! آرام شدم به خوبی صفای دل صفا جان تقدیم تو دل و جان ❤️ الهی حال دلتون باصفا باشه. عیدتون هم مبارک ❤️

پرسش : موی گربه چه حکمی دارد؟ اینکه می‌گویند موی گربه نماز ندارد آیا صحیح است؟ چرا؟ پاسخ اجمالی اگر منظور از سؤال این است که موی گربه از نظر فقهی چه حکمی دارد؟ باید گفت که در میان حیوانات تنها سگ و خوکی که در خشکی زندگی می‌کنند، نجس هستند.[1]  از این رو، گربۀ زنده و موی آن، پاک است، بله فضولات[2]  آن، نجس است و این اختصاصی به گربه ندارد، بلکه فضولات هر حیوانی که حرام گوشت است و خون جهنده داشته باشد، نجس است[3]  و گربه هم یکی از آن حیوانات است. البته گربه ای که مرده، چون از مردار محسوب می‌شود اجزایی از آن که دارای روح است، نجس است و موی گربه هم چون دارای روح نیست،نجس نیست.[4] اما نسبت به نماز، باید گفت که لباس نمازگزار نباید از اجزای حیوان حرام گوشت باشد. بدیهی است که گربه از حیوانات حرام گوشت بوده و اکثر مراجع تقلید فرموده‌اند: حتی اگر مویى از آن حیوان همراه نمازگزار باشد نماز او باطل است.[5] البته آیت الله سیستانى در این باره می‌گویند: هر چند موی حیوان حرام گوشت نباید در بدن و لباس نمازگزار باشد، ولی وجود یک موى حیوان، برای نمازش ضرر ندارد.[6] اما دربارۀ رطوبت حیوان حرام گوشت همۀ مراجع تقلید فرموده‌اند: اگر آب دهان یا بینى یا رطوبت دیگرى از حیوان حرام گوشت؛ مانند گربه بر بدن یا لباس نمازگزار باشد، چنانچه تر باشد نماز باطل و اگر خشک شده و عین آن برطرف شده باشد، نماز صحیح است.[7] در هر حال این احکام مزبور از فتاوای مشهور شیعه است که برگرفته از روایات معصومین(ع) می‌باشد، از جمله دو روایت زیر: الف. امام صادق (ع) از پیامبر اکرم (ص) نقل می‌کند که حضرت فرمودند: «هر حیوانى که حرام گوشت است، نماز خواندن همراه با پشم، مو، پوست، بول، سرگین، شیر، و یا هر جرم‏ دیگرى که از بدن آن حیوان باشد، فاسد و باطل خواهد بود. خداوند نماز او را نمى‏پذیرد، مگر این که با جامه دیگرى نماز بخواند که از حیوان حلال گوشت برآمده باشد».[8] ب. راوی می‌گوید: در نامه‌ای برای امام جواد(ع) نوشتم: « گاهی بر لباسم پشم یا مویی از حیوان حرام گوشت می‌افتد..، حضرت در پاسخ نوشتند: نماز خواندن در چنین لباسی جایز نیست».[9] البته هر چند برخی از این روایات دارای سندی ضعیف هستند، ولی فتوای مشهور شیعه، این ضعف سند را جبران می‌نماید. اما از نظر بهداشتی و پزشکی، گاهی گفته می‌شود که گربه یا موی گربه باعث عقیمی یا نازایی خانم ها یا دختران می‌شود. این مطلبی است که از تخصص ما خارج است و ما آن را به نظر پزشکان واگذار می‌کنیم. در هر حال پاسخ حضرت آیت الله مهدی هادوی تهرانی (دامت برکاته) چنین است: پاک است ولی وجود آن همراه نمازگزار موجب بطلان نماز است. لینک به سایت استفتائات [1] . امام خمینی، توضیح المسائل (محشّی)، گردآورنده: بنی‌هاشمی خمینی، سید محمدحسین، ج1، مسأله 105، ص 75، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ هشتم، 1424ق. [2] . ادرار و مدفوع. [3] . توضیح المسائل (محشّی)، ج 1، مسأله 84، ص 68. [4] . همان ، مسأله 88 و 89، ص 70. [5] . همان ، مسأله 824، ص 460. [6] . همان، مسأله 824، ص 460. [7] . همان، مسأله 825 ، ص 460. [8]. کلینى، محمد بن یعقوب بن اسحاق، الکافی، ج‏3، ص 397، بَابُ اللِّبَاسِ الَّذِی تُکْرَهُ الصَّلَاةُ فِیهِ، ح 1، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، 1407 ق. [9]. شیخ طوسى، محمد بن الحسن، تهذیب الأحکام، ج‏2، ص209، ح 819، دار الکتب الإسلامیه، تهران، چاپ چهارم، 1407 ق.

#به_قلم_خودم

چند پیشنهاد برای چله گرفتن: ❤️ ترک یک گناه که خییلی بهش عادت کردیم تا چهل روز ❤️مداومت بر خواندن نماز اول وقت تا چهل روز ❤️خواندن زیارت عاشورا تا چهل روز ❤️خواندن سوره یس تا چهل روز ❤️16000صلوات در مدت چهل روز که میشه روزی 400 تا صلوات. می تونیم هدیه کنیم به 14 معصوم و حضرت عباس و حضرت زینب ❤️گفتن ذکر استغفار تا چهل روز. 70 بار بعد از نماز صبح و 70 بار بعد از نماز عصر ❤️گفتن ذکر یونسیه به عدد مشخصی تا چهل روز ❤️توسل به امام زمان با خواندن دعای عهد یا زیارت آل یاسین تا چهل روز البته بعد از چهل روز مداومت بر هرکدام از این اعمال نیک. خوبه که باز چله بگیرم. یعنی بعد از چله اول یک چله دیگر بگیریم و بگوییم : خدایا من برای برآورده شدن فلان حاجتم تا چهل روز دیگر، فلان عمل نیک رو انجام میدهم یا فلان گناه رو ترک می کنم. بعد از چله دوم، باز می توانیم چله ای دیگر بگیریم. و اینجوری دیگه به اعمال نیک خو میگیریم. و تزکیه نفْس می کنیم. در سوره شمس آمده و خداوند فرموده که هرکس تزکیه نفْس کند رستگار می شود. پس رستگاری انسان در گِرو تزکیه نفْس است. و خیلی خوبه که چله بگیریم و با چله های پیاپی نفْس را تزکیه کنیم.