شش رمز موفقیت از نگاه امام علی علیه السلام
شش رمز موفقیت از نگاه امام علی علیه السلام
داشتن هدف در زندگی از لوازم اصلی حیات سعادتمندانه و معنادار است . انسان زمانی امنیت خاطر و آرامش دارد که افق روشنی برای آینده خود ترسیم کند و با انگیزه و رضایت درونی برای رسیدن به آنچه در آن افق مد نظر دارد، تلاش کند.
۱- داشتن هدف
داشتن هدف در زندگی از لوازم اصلی حیات سعادتمندانه و معنادار است . انسان زمانی امنیت خاطر و آرامش دارد که افق روشنی برای آینده خود ترسیم کند و با انگیزه و رضایت درونی برای رسیدن به آنچه در آن افق مد نظر دارد، تلاش کند . بدترین حالت برای آدمی، زمانی است که احساس سرگردانی کند و بلاتکلیف بماند.
هم چنان که همه مخلوقات از بزرگترین آنها گرفته تا کوچکترین موجودات، بر پایه هدفی خلق شده اند، انسان هم – که اعجوبه خلقت است – در این چرخه هستی بدون هدف نیست . به فرمایش امام علی علیه السلام: «فما خلق امرؤ عبثا (۱)کسی بدون هدف [و بیهوده آفریده نشده است.»
هیچ انسانی بدون هدف خلق نشده، کارها و اعمالش باید بر پایه هدفی صورت بگیرد . در این عمر کوتاه زندگی، رسیدن به همه اهداف و آرزوها ممکن نیست، بنابراین باید هدفی را که ارزشمندتر است انتخاب نمود . اگر اهداف متفاوت و متعدد دنبال شود نتیجه ای جز شکست و ناکامی نخواهد داشت: «من اوما الی متفاوت خذلته الحیل( ۲) کسی که به کارهای مختلف بپردازد، نقشه ها [و پیش بینیهایش] به جایی نمی رسد .» و اگر بجایی هم رسید مسائل مهمتر را ضایع خواهد کرد، چنان که علی علیه السلام فرمودند: «من اشتغل بغیر المهم ضیع الاهم (۳) کسی که به امور غیر مهم بپردازد، مسائل مهم تر را ضایع می سازد.»
کسی که دنبال موفقیت در کارهاست باید در ابتدای امر، هدف خود را مشخص کند و بعد از اینکه مهمترین هدف را شناسایی کرد، با تمام توان جهت رسیدن به آن تلاش نماید، چرا که موفقیت انسان در کارهایی است که فکر و اندیشه را در همان کار بکار می گیرد . امام علی علیه السلام فرمودند: «ان رایک لا یتسع لکل شی ء ففرغه للمهم(۴) فکر تو وسعتی که همه امور را فرا بگیرد ندارد، پس آن را برای امور مهم فارغ بگذار.»
البته به این نکته نیز باید توجه کرد که انسان برای رسیدن به هدف مجاز نیست از هر وسیله ای استفاده کند . به دیگر سخن هیچ وقت هدف وسیله را توجیه نمی کند، علی علیه السلام در این زمینه فرمودند: «ما ظفر من ظفر الاثم به والغالب بالشر مغلوب(۵) کسی که گناه به وسیله او پیروز شود، پیروز نیست و کسی که با بدی غلبه کند، شکست خورده است.»
۲- داشتن همت
یکی از نیروهای نهفته در وجود انسان، قوه اراده است که اگر به پرورش و تقویت آن پرداخته شود، بسیاری از مشکلات روحی و جسمی را می توان درمان نمود . داشتن اراده ای قوی و همتی عالی، از نشانه های مؤمن است . علی علیه السلام در بیان صفات مؤمن می فرمایند: «بعید همّه؛(۶) همتش بلند است.»
حضرت امیر علیه السلام قدر هر انسانی را به اندازه همتش می داند و می فرماید: «قدر الرجل علی قدر همته ۷ قیمت و ارزش آدمی به قدر همت اوست.»
همت بلنـد دار کـه مـردان روزگار از همت بلند به جایی رسیده اند
همت بلند دار که نزد خدا و خلق باشد بـه قــدر همت تو اعتبار تو(۸)
از نکات قابل توجه در این بحث این است که بلند همتی با تن پروری سازگار نیست . طالب موفقیت باید خود را از تن پروری بدور کند و با تمام توان خود، به تلاش و کوشش بپردازد . علی علیه السلام می فرمایند: «فشدوا عقد المازر واطووا فضول الخواصر ولا تجتمع عزیمه وولیمه (۹) پس کمربندها را محکم ببندید و دامن همت بر کمر زنید که به دست آوردن ارزشهای والا با خوشگذرانی میسر نیست .» همچنین باید از همراهی با انسانهای دون همت و بدون پشتکار پرهیز کرد و بر آنها تکیه نزد . آن حضرت توصیه کردند: «ولا تامنن ملولا(۱۰) بر آنکس که پشت کار ندارد تکیه مکن.»
آفت دونان به عالی همتان هم می رسد دایما از کج نهادن پای سر دارد خطر (۱۱)
۳- داشتن دوست خوب
خداوند انسان را موجودی نیازمند به غیر خلق کرده است یعنی جامعه انسانها طوری است که هر کسی به دیگری محتاج است . در این میان نقش گروه همسالان و بخصوص دوستان حساس و خطیر است . درباره نقش دوستان همین نکته کافی است که شخصیت هر انسان را در اجتماع با دوستان او می سنجند، همچنان که حضرت علی علیه السلام فرمودند: «فان الصاحب معتبر بصاحبه(۱۲) هر کس را از آن که دوست اوست، می شناسند
تا توانـی می گریز از یار بد یار بـد بــدتـر بود از مار بدر
مار بد تنها تو را بر جان زند یار بد بر جان و بر ایمان زند
امام علی علیه السلام فرمودند: «لا ینبغی للمرء المسلم ان یواخی الفاجر فانه یزین له فعله ویحب ان یکون مثله ولا یعینهعلی امر دنیاه ولا امر معاده ومدخله الیه ومخرجه من عنده شین علیه (۱۳) شایسته نیست که یک انسان مسلمان با فرد فاجر [و تبهکار] رابطه برادرانه برقرار کند، زیرا او عمل و رفتار خود را برایش زینت می دهد و دوست دارد که او هم به مانند خودش شود و او را نه در امر دنیا و نه در امر آخرتش یاری نمی کند و رفت و آمدش برای او ننگ است.»
۴- استفاده از تجربه ها
یکی دیگر از عوامل موفقیت، استفاده از تجربیات است . آنهایی که خود را بی نیاز از تجربه می دانند به مقصد نخواهند رسید . چنان که علی علیه السلام فرمودند: «من غنی عن التجارب عمی عن العواقب(۱۴) کسی که خود را از تجربه ها بی نیاز بداند، سرانجام [امور] را نخواهد دید .» کسی که دنبال هدفی عالی است و برای رسیدن به آن باید از گردنه های پر پیچ و خم عبور کند تا بر مشکلات پیروز شود، باید بداند که در این راه نیازمند تجربه است . امیرمؤمنان علی علیه السلام فرمودند: «کل معونه تحتاج الی التجارب (۱۵)هر امر مشکلی [که کمک لازم دارد] به داشتن تجربه ها نیازمند است.»
همچنین آن حضرت در نهج البلاغه فرمودند: «ومن التوفیق حفظ التجربه (۱۶)حفظ تجربه بخشی از موفقیت است.»
معمولا کسانی که در پی اهداف عالی هستند، دشمنانی فرصت طلب نیز دارند که در حال مکر و نیرنگ اند . استفاده از تجربه یکی از راههای شناخت فریب و نیرنگ است.
خوش بود گر محک تجربه آید به میان تا سیه روی شود هر که در او غش باشد (۱۷)
امام علی علیه السلام فرمودند: «من لم یجرب الامور خدع (۱۸) آن کس که کارها را تجربه نکند، نیرنگ می خورد.»
همچنین فرمودند: «ومن لم ینفعه الله بالبلاء والتجارب لم ینتفع بشی ء من العظه (۱۹) کسی را که خداوند بوسیله گرفتاری ها و تجربه ها سود نرساند، از هیچ گونه موعظه ای بهره مند نخواهد شد.»
۵- مشورت
شور و مشورت با صاحبان اندیشه های پاک و همتهای عالی، مسیر انسان را در رسیدن به اهداف عالی هموار می سازد . اشرف مخلوقات، حضرت نبی اکرم صلی الله علیه و آله – که عصاره خلقت بود – به همان اندازه که دیگران را به مشورت کردن دعوت می کرد، خود نیز سعی وافر داشت تا در کارها مشورت کند، چنان که در جریان جنگ خندق چنین کرد.
هر کسی برای انجام کارهای مهم نیازمند پشتوانه ای قوی است تا در بحرانها کمک و یار و مدد کار او باشد . مشورت یکی از پشتوانه های بزرگ مردان الهی است.
علی علیه السلام فرمودند: «لا ظهیر کالمشاوره (۲۰) پشتوانه ای همچون مشورت نیست.»
مشورت در کارها واجب شود تا پشیمانی در آخر کم شود (۲۱)
از فرمایشات علی علیه السلام در نهج البلاغه استفاده می شود کسانی که دارای استبداد رأی هستند و عقیده خود را برترین می دانند، در معرض خطری عظیم هستند . حضرت فرمود: «والاستشاره عین الهدایه وقد خاطر من استغنی برایه (۲۲) مشورت نمودن چشمه هدایت است و کسی که [به خاطر رای شخصی] خود را مستغنی از دیگران بداند، خویشتن را به خطر می افکند.»
همچنین می فرمایند: «من استبد برایه هلک ومن شاور الرجال شارکها فی عقولها (۲۳) کسی که در رأی خویش مستبد باشد، هلاک می شود و کسی که با مردان مشورت نماید، در عقلهای آنان شریک خواهد شد.»
ترک مشورت در مسائل معنوی ومادی، شکست های جبران ناپذیری به بار می آورد و در مقابل، مشورت با مردان خودساخته و صالح و صاحبان افکار عالی، انسان را در شناخت موارد خطا و اشتباه کمک می کند و از مواجهه با خطا مصونیت می بخشد . پرچمدار هدایتگران، مولی علی علیه السلام فرمودند: «من استقبل وجوه الآراء عرف مواقع الخطاء (۲۴) کسی که از افکار [دیگران استقبال کند، موارد خطا را می شناسد.»
با چه کسانی مشورت کنیم؟
لازم است فردی طرف مشورت قرار گیرد که علاوه بر فهم و خرد و آگاهی نسبت به امر مشاوره، بتوان از مشورت با او بهره مند شد، به دیگر سخن به فرمایش مولی علی علیه السلام باید با کسی مشورت کرد که عقل او را بپذیرد: «لا تشاور من لا یصدقه عقلک(۲۵) با کسی که عقلت او را تصدیق نمی کند مشورت نکن.»
برای رسیدن به اهداف و دوری از حسرت و پشیمانی لازم است انسان با افراد نصیحت گر، عالم و صاحب تجربه مشورت کند . علی علیه السلام می فرمایند: «اما بعد فان معصیه الناصح الشفیق العالم المجرب تورث الحسره وتعقب الندامه (۲۶) مخالفت با شخص نصیحتگری که مهربان و عالم و صاحب تجربه است، موجب حسرت می شود و پشیمانی را به دنبال دارد.»
همچنین آن حضرت فرمودند: «افضل من شاورت ذو التجارب (۲۷) برترین کسی که با او به مشورت می نشینی کسی است که تجربه ها اندوخته است.»
امام علی علیه السلام در توصیه خویش به فرماندار بصره، او را از مشورت با چند گروه برحذر می دارد: «ولا تدخلن فی مشورتک بخیلا یعدل عن الفضل ویعدک الفقر ولا جبانا یضعفک عن الامور ولا حریصا یزین لک الشره بالجور فان البخل والجبن والحرص غرائز شتی یجمعها سوء الظن بالله(۲۸)بخیل را در مشورت خود دخالت نده که تو را از بخشش [و نیکوکاری] باز می دارد و به تو وعده تنگدستی می دهد . ترسو را در مشورت کردن دخالت نده که در [انجام] کارها [روحیه] تو را سست می کند و حریص را [در مشورت کردن دخالت نده] که حرص را با ستمکاری در نظرت زینت می دهد . همانا بخل و ترس و حرص، غرائز گوناگونی هستند که ریشه آنها بدگمانی به خدای بزرگ است.»
۶- نظم و برنامه ریزی
اولیای بزرگ اسلام، رعایت نظم و برنامه ریزی در کارها را از جمله مهمترین مسائل در زندگی انسان شمرده، آن را مورد تاکید قرار داده اند.
علی علیه السلام در ضمن وصیت خود، خطاب به امام حسن و امام حسین علیهما السلام می فرمایند: «اوصیکما وجمیع ولدی واهلی ومن بلغه کتابی بتقوی الله ونظم امرکم (۲۹) شما و همه فرزندانم و هر کس که نامه ام به او می رسد را به ترس از خدا و نظم در کارهایتان سفارش می کنم.»
برای هر انسانی شایسته است در همه کارهای زندگی برنامه منظمی داشته باشد تا بتواند از عمر خویش بهترین بهره را ببرد . یکی از نشانه های نظم این است که انسان اوقات شبانه روز را بر نیازمندیهای خویش تقسیم کند و زیر بنای زندگی را که نظم است، محکمتر سازد و از بی نظمی که ضایع کننده عمر و بر باد دهنده استعدادهاست، دوری کند . علی علیه السلام در این باره می فرمایند: «للمؤمن ثلاث ساعات، فساعه یناجی فیها ربه وساعه یرم معاشه وساعه یخلی بین نفسه وبین لذتها فیما یحل ویجمل . ولیس للعاقل ان یکون شاخصا الا فی ثلاث، مرمه لمعاش او خطوه فی معاد او لذه فی غیر محرم (۳۰) برای مؤمن [در شبانه روز] سه ساعت [و زمان] وجود دارد، زمانی که در آن با پروردگار خویش مناجات می کند و زمانی که هزینه زندگی را تامین می کند و زمانی برای واداشتن نفس به لذتهایی که حلال و مایه زیبایی آن است . خردمند را نشاید جز آن که در پی سه چیز شاخص باشد، تامین زندگی یا گام نهادن در راه آخرت یا [به دست آوردن] لذتهای حلال.»
نظم و برنامه، سامان دهنده زندگی و وسیله ای برتر برای رسیدن به اهداف بزرگ است . با برنامه ریزی صحیح در زندگی می توان ساعات عمر را پربار و از اتلاف عمر جلوگیری کرد.
بهره گیری از زندگی یکی از میوه های نظم وبرنامه ریزی است . یکی از شاگردان حضرت امام خمینی رحمه الله می گوید: «نظم دقیق در زندگی از ویژگیهای معروف امام است . به راستی عجیب بود که حتی برای مطالعه و قرائت قرآن و کارهای مستحب و حتی زیارتها و دعاهایی که در وقت خاص هم وارد نشده بود، وقت خاص را تنظیم کرده بودند و هر کاری را بر طبق همان زمان بندی و تنظیم خاص انجام می دادند، بطوری که برای هر کس که مدتی با ایشان مانوس و معاشر می شد، مشخص بود که در چه ساعتی، مشغول چه کاری و انجام چه عملند، اگر چه در حضور ایشان نباشد و فرسنگها از محضرشان دور و جدا باشد. (۳۱)» ثمره این نظم دقیق را در زندگی امام امت مشاهده کرده ایم.
امام علی علیه السلام با توجه به تاثیر نظم در نتیجه بخشی کارها، بر انجام امور روزانه در وقت خود به مالک اشتر سفارش می کند که: «وامض لکل یوم عمله فان لکل یوم ما فیه (۳۲) کار هر روز را در همان روز انجام ده [و آن را به روز بعد موکول مکن] زیرا برای هر روز کار خاصی است [که مجال انجام عقب افتادگیها را نمی دهد]»
________________________________________
پی نوشت ها:
۱) نهج البلاغه، حکمت ۳۷۰.
۲) همان، حکمت ۴۰۳.
۳) غررالحکم، شماره ۱۰۹۴۴.
۴) همان، شماره ۵۵۵.
۵) نهج البلاغه، حکمت ۳۲۷.
۶) همان، حکمت ۳۳۲.
۷) همان، حکمت ۴۷.
۸) ابن یمین.
۹) نهج البلاغه، خطبه ۲۴۱.
۱۰) همان، حکمت ۲۱۱.
۱۱) لامع.
۱۲) نهج البلاغه، نامه ۶۹.
۱۳) کافی، ج ۲، ص ۴۶۰، ح ۲.
۱۴) غررالحکم، شماره ۱۰۱۶۲.
۱۵) بحار، ج ۷۵، ص ۷، حدیث ۵۹.
۱۶) نهج البلاغه، حکمت ۲۱۱
۱۷) حافظ.
۱۹) بحار الانوار، ج ۷۴، ص ۴۲۲; ارشاد مفید، ج ۱، ص ۳۰۰.
۲۰) نهج البلاغه، حکمت ۵۴.
۲۱) مولوی.
۲۲) نهج البلاغه، حکمت ۲۱۱.
۲۳) همان، حکمت ۱۶۱.
۲۴) نهج البلاغه، حکمت ۱۷۳.
۲۵) بحار الانوار، ج ۷۲، ص ۱۰۳، ح ۳۳; مصباح الشریعه، ص ۱۵۲، الباب الثانی والسبعون فی المشاوره.
۲۶) نهج البلاغه، خطبه ۳۵.
۲۷) غرر الحکم، شماره ۱۰۰۷۵.
۲۸) نهج البلاغه، نامه ۵۳.
۲۹) همان، نامه ۴۷.
۳۰) همان، حکمت ۳۹۰.
۳۱) پا به پای آفتاب، امیررضا ستوده، ج ۲، ص ۱۷۰، نشر پنجره.
۳۲) نهج البلاغه، نامه ۵۳.
منابع :
1- پایگاه حوزه به آدرس : ” https://hawzah.net “
2-سایت : ” http://www.navadiha.ir “