اللهم عجل لولیک الفرج، السلام علیک یا صاحب الزمان(عج)،الّلهُمَّ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجّل فَرَجَهم

#کتابخوانی

آیه 49 سوره «ذاریات» و این دعا را بنویسید و به گردن دختری ببندید که شوهر نکرده باشد که به لطف خداوند ان شاءالله به زودی شوهر می‌کند : « وَ مِن کُلِّ شَیْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَیْنِ لَعَلَّمْ تَذَکَّرُونَ. اللهم بحق قولک هذا و بحق محمد صلی الله علیه و آله ان ترزق هذه المرئة زوجاً موافقا غیر مخالف بحق محمد و آله اجمعین»

منبع: کتاب قرآن درمانی روحی و جسمی صفحه ٢٢6

#به_قلم_خودم

یه بابایی بود بنده خدا وقتی میخواست دعا کنه دست خودش نبود زبانش خوب نمی‌چرخید تو دهنش. کلمات رو اشتباه میگفت و دعاش تبدیل به نفرین می‌شد. یه روز تلفنی داشت با پسرش صحبت می‌کرد میخواست براش دعا کنه. به جای اینکه با لهجه و زبان خودش بگه پسرم حضرت عباس پشت و پناهت باشه. با همون لهجه و گویشی که داشت گفت: پسرم واگذارت به حضرت عباس 😂

یه بار دیگه هم باز داشت تلفنی با پسرش حرف می‌زد. پسرش میگفت توی خونه از بوی وایتکس بیهوش شده یه بنده خدایی متوجه شده در باز بوده اومده بود منو رسوند بیمارستان. پدرش میخاست با لهجه و گویش خودش بگه الحمدالله که کسی پیدا شده که رسوندت بیمارستان گفت: الحمدالله افتادی بیمارستان 😂

ناخودآگاه یاد عبادت های خودمون افتادم. چون ما هم عرب زبان نیستیم. ما هم وقتی نماز می‌خونیم ممکنه چند تا از کلمات رو اشتباه تلفظ کنیم و معنای کلام رو عوض کنیم. معلوم نیس که چقدر خنده داریم 😂

البته خدا ارحم الرحمینه. و به دل ما نگاه میکنه و میدانه منظور ما از گفتن هر کلمه ای چی هست. عبادتمونو قبول میکنه ان شاءالله 😍

این پسر هم هیچ وقت از پدرش ناراحت نمیشد. گاهی کلی می‌خندید که چرا بابا نفرینم میکنی 😂

اگه آدم دلش خیلی بزرگ باشه که از تمام رفتار ناشایست و کلام ناشایست دیگران ناراحت نشه و بخنده. این یعنی خیلی پهلوانه. چون تونسته روی نَفْسش خوب کار کنه.

حرف های استاد اخلاقم یادم می آید. می گفتند : اگر تا جوان هستیم توبه کنیم هنر است. چون در پیری از کجا معلوم قدرت و توان توبه پیدا کنیم! شاید زمین گیر شویم و از انجام عبادات ناتوان شویم.

دوستی داشتم که تمام همّ و غمش ازدواج بود که خدایا کمکم کن ازدواج کنم. و این مجردی مانع شده بود که خدا را از ته قلب به خاطر خداییش بخواند نه به خاطر حاجتش.

دوستی دیگر هم داشتم که پشیمان بود که ازدواج کرده و زندگی آرامی نداشت. و ازدواجش باعث دور شدن او از یاد خدا شده بود.

وقتی که خوب فکر میکنم. ازدواج شبیه یک ظرف پُر از میوه های رنگارنگ و خوشمزه است که آرزوی هر ببیننده ای است.😍

یک عده از این ظرف میوه به قدر نیاز می‌خورند تا جان بگیرند و عبادت کنند. مثل حضرت آسیه همسر فرعون که نامش در قرآن هم آمده است.
او در زندگی مشترک، دنیا با همه زخارف و زینت ها و شهوت ها و لذت هایش مثل یک ظرف میوه حاضر و آماده در اختیارش بود اما کنار این ظرف میوه آنقدر ننشست که مدام بخورد و بخورد که نتواند در محراب عبادت حاضر شود.

یک عده کنار این ظرف میوه می نشینند و چنان می‌خورند که اصلاً احساس سیری نمی‌کنند و تمام ذهن شان متوجه خوردن و امیال نفسانی است و از خدایی که خالق و محیا کننده این میوه هاست یادشان می‌رود که تشکر کنند و حمدش را بجا آورند. مثل همسر لوط که در  قرآن به او اشاره شده.
او با وجود اینکه خدا این افتخار را به او داده بود که همسر پیامبر خدا شود در زندگی مشترک به جایی رسید که قرآن با مذمت از او یاد می‌کند

البته یک عده هم ممکن است در طول حیات خود بنا بر دلایلی هیچ وقت نتوانند کنار این ظرف میوه بنشینند و از زندگی مشترک لذت ببرند اما تقوا پیشه می‌کنند و هیچ لذتی برایشان بالاتر از لذت سخن گفتن با خدا و امام معصوم نیست مثل حضرت معصومه که در طول حیات خود مجرد بودند و همسری که لیاقت ایشان را داشته باشد نداشتند.

الان هم همین طور است یک عده ازدواج می‌کنند اما هیچ وقت نعمت همسر، نعمت فرزند آن ها را از یاد خدا دور نمی‌کنند. چه در اوج رفاه باشند مانند حضرت آسیه و چه در اوج فقر باشند.

و یک عده هم به محض ازدواج از خدا دور می‌شوند. غرق شادی ها و آرایش کردن در مهمانی های مختلط و تجملات می‌شوند تا جایی که خیلی ها به خاطر اینکه شب عروسی آرایش شان خراب نشود نماز نمی‌خوانند و واجب خدا را ترک می‌کنند.

یک عده هم با وجود اینکه مجرد هستند و توان ازدواج ندارند مثل حضرت معصومه عفت و پاکدامنی را پیشه می‌کنند

و عده ای هم چون مجرد هستند و توان ازدواج ندارند با پوشش نامناسب به داخل خیابان ها می آیند و خیلی ها را گمراه می‌کنند.

به هر حال ازدواج یک امر مقدس الهی است که آرزوی هر مجردی است کنار این ظرف میوه بنشیند و به آسایش برسد.

تنها در صورتی ازدواج دین را کامل می‌کند که در این زندگی مشترک از خدا دور نشویم.

شبیه آن پیرزن نشویم که به مسجد رفت و در نماز جماعت شرکت کرد وقتی حاضرین او را دیدند غبطه خوردند به ایمانش. گفتند: مرحبا ننه جان که با این سن و سال این همه راه را آمده ای تا در نماز جماعت شرکت کنی.
پیرزن به محض این که این حرف ها را شنید گوش هایش احساس لذت کرد و به خود بالید و از خدایی که به خاطر عبادت او در چشم مردم عزیز شده بود غافل شد و گفت : من روزه هم هستم. روزه مستحبی گرفته ام.

حاضرین همه به وجد آمدند و غبطه به او خوردند. اما پیرزن به خاطر ریاکاری عبادت خود را ضایع کرد.
می توانست سکوت کند و توجهی نکند به حرف های مردم و عبادت کند و از مسجد بی سر و صدا بیرون برود. اما…

ازدواج خیلی خوب است اما به هر حال ما هم مراقب باشیم از خدا دور نشویم.

#به_قلم_خودم

#شیطان

#انسان

#هشدار

شخصی تصمیم گرفت که به سمت خدا برود، شب ها نمازِ شب می‌خواند، نمازهای یومیه را هم به همراه نوافل در اول وقت می‌خواند، روزی حداقل 50 آیه از قرآن را تلاوت می‌کرد…

گذشت و گذشت و او همچنان روز و شب مشغول عبادت بود. اما هرچقدر که بیشتر عبادت می‌کرد زندگی او بیشتر سخت می‌شد. گاهی روزها از شدت فقر و نداری دچار ضعف شدید می‌شد، اما حتی تکه ای نان خشک نمی یافت تا گرسنگی خود را برطرف کند. تا این‌که یک شب که بدخواب شده بود، برای نماز صبح خواب ماند. اما هنوز ظهر نشده بود که غذایی خوشمزه روزی خود و خانواده اش شد. در حدی خوشحال شد که غم نماز صبحی که نخوانده بود از یادش رفت. روزها و شب ها گذشتن.

این شخص هر وقت گناهی مرتکب می‌شد به عینه می‌دید که مردم بیشتر او را اکرام می‌کنند و زندگی او فراخ تر و قشنگ تر می‌شد، سفره خانواده اش پر از طعام رنگارنگ می‌شد که هر چقدر می‌خورد باز دوست داشت بخورد چون خوشمزه بود. به هر حال هر وقت که گناه می‌کرد، خوابش راحت بود، جیبش پر از پول می‌شد، در نزد مردم بیشتر دوست داشتنی و محبوب بود.

اما هر وقت گناهان را ترک می‌کرد، روزیش تنگ می‌شد، کمتر کسی احوالش را می‌پرسید، از شدت فقر و نداری رنگ رخسارش زرد می‌شد اما کسی جویای حالش نمی‌شد …

این شخص برایش خیلی عجیب بود! در دلش با خدای خود نجوایی کرد. گفت: خدایا مگر خودت نگفتی یک قدم به سمتم بیایی من ده قدم به سمتت می‌آیم! پس چرا من هر بار که گناهانم را ترک می‌کنم زندگی را بر من سخت میکنی به گونه ای که از فشار غم و غصه‌ی زیاد مچاله می‌شوم! اما هر بار که شروع به گناه می‌کنم زندگی به من لبخند می‌زند، دوستانم مرا یاد می‌کنند روزیم فراخ می‌شود. خدایا چرا این‌گونه است!؟

ندایی در دلش گفت: ای بنده‌ی من! هر بار که عبادتم کردی، هر نیمه شب که به شوق گفتگو با من از خواب ناز خود گذشتی، من برای تو روزی فراوان و شادی ها کنار گذاشتم که عطایت کنم. اما شیطان که دشمنِ قسم خورده‌ی توست با مأمورینش جلوی روزی و شادی های تو را می‌گرفت که به دستت نرسد و در سختی قرار بگیری تا مرا رها کنی. هر بار که گناه می‌کردی شیطان خوشحال می‌شد به پاس خدمتی که به او کرده ای به مأمورینش می‌گفت : فلان روزیش را به او برگردانید تا خوش باشد. هرچقدر که بیشتر گناه میکردی، بیشتر آن رزق و روزی هایی که من به تو بخشیده بودم و او به خاطر دشمنی با تو آن ها را حبس کرده بود، به تو برمی‌گرداند. ای بنده‌ی من! شیطان با این شادی ها و خوشی هایی که از تو حبس کرده بود و هر بار که تو گناه انجام میدادی به تو برمی‌گرداند میخواست که بنده‌ی او بشوی و مرا رها کنی

آن شخص گفت: خدایا از شیطان به تو پناه می‌آورم پناهم بده! خدایا تو را قسم میدهم به حق محمد و آل محمد اجازه نده که رزق و روزی و شادی و خیر و برکتی که حاصل عبادت توست شیطان و مأمورینش از من حبس کنند و زندگی مرا سخت کنند تا به سمتشان بروم و گمراه شوم. 🤲 خدایا من بنده‌ی ضعیف و ناتوان توام که دوست دارم عبادتت کنم اگر یاریم نکنی و جلوی شیطان و مأمورینش را نگیری از گمراهان خواهم شد 🥺 خدایا تو را به بزرگی و جلالت قسم یاریم کن🤲

ندا آمد: ای بنده‌ی من! هرگاه مرا بخوانی من با همه توانم از تو محافظت می‌کنم که غم ها و سختی ها را از تو دور سازم. نگران نباش با یاد من آسوده خواهی بود، پس از این پس مراقب باش که شیطان و مأمورینش در تلاش خواهند بود که تو را با غم و غصه ها و سختی ها مچاله کنند تا مرا یاد نکنی. مراقب باش و از یاد من غافل نشو که از این پس با هر عبادتی که کنی زندگی تو فراخ تر و شادی هایت بیشتر خواهد شد.

خدایا مرا با یاد خودت به شادی و خوشبختی و نیک نامی برسان. الهی آمین 🤲

#به_قلم_خودم

بعد از این‌که عیدفطر شد و نماز عید خواندم آن روز یک لحظه یاد بچگی هایم افتادم.

من یادم است دوران کودکی ام هر چیزی که می‌خوردم خیلی مزه داشت. نان داغ، خیار، ماست محلی وووو اما حالا دیگر همه چیز بی مزه شده است. نعمت های خدا فراوان هستند اما بی مزه هستند. خیار هم خیارهای قدیمی. خیار الان دیگر بویی ندارد. یادم است دوران دانش آموزی که بودم بعضی دوستانم در کلاس خیار پوست می‌کندند کل کلاس پُر می‌شد از عطر خیار. نان ها هم دیگر مزه ندارند. در دوران بچگی یک چادر سفید گُل گُلی داشتم که می‌پوشیدم و به نانوایی می‌رفتم. نرسیده به نانوایی بوی عطر نان تازه محله را پُر کرده بود.
آره آن دوران بچگی هایم دوران خیلی خوبی بود. نه به خاطر اینکه همه چیز مزه داشت. نه بلکه به خاطر اینکه در آن دوران نانوا اهل زکات و خمس بود. کشاورز ، باغبان، مغازه دار، بازاری اکثریت اهل رعایت خمس و زکات بودند. به این دلیل هم واقعاً عمر ها بابرکت بود. بیشتر افراد دلشان خوش بود. مریضی کم بود. همه چیز هم مزه داشت.
اما متأسفانه الان اوضاع فرق کرده. سوار ماشین می‌شویم راننده باید کرایه نفری2500 بگیرد اما می‌گوید پول خورد ندارد 3000 تومان می‌گیرد. کشاورز می‌خواهد گندمش را بفروشد برای اینکه کمی سود بیشتر کند در داخل کیسه های گندمش خاک هم قاطی می‌کند تا سنگین شود. چوپان می‌خواهد گوسفندش را بفروشد برای اینکه وزنش با تقلب زیاد شود و پول بیشتری از فروشنده بگیرد کلی آب نمک به گوسفند می‌دهد که آب زیادی بخورد و سنگین شود. شیر فروش در داخل شیرش آب می‌ریزد تا سود بیشتری ببرد. نانوا هم نان های هر روزی که بفروش نرفته داخل جای خمیر می ریزد و با آب قاطی می‌کند و دوباره پخت می‌کند و نان بی‌مزه تحویل می‌دهد که بیشترش تبدیل به کفران نعمت می‌شود. یا که آردش را قاچاقی می‌فروشد و کمتر پخت نان می‌کند تا سود بیشتری کند. خلاصه خیلی ها در این روزگار به طریقی دنبال سود بیشتر هستند کمتر دنبال زکات و خمس هستند. به همین دلیل هم عمرها کوتاه شده، زندگی ها سخت شده، دخل و خرج با هم نمی‌خوانند، هرچند که باران زیاد است نعمت خدا زیاد است اما میزان لذت از زندگی کم است.
من احساس میکنم از زمانی که این گوشی های لمسی باب شدند و کوچک و بزرگ صاحب گوشی لمسی شدند ایمان ها هم کم شد. حیا کم شد. خیانت زیاد شد. گناه عادی شد. مهربانی ها و توجه به حال همدیگر کمتر شد. خیلی از افراد خانواده به جای این که با هم حرف بزنند بیشتر در فضای مجازی سیر می‌کنند. و همچنین متأسفانه عمل به دستورات دین مثل دادن زکات و خمس بی اهمیت شده.

خدایا عاقبت همه ما را ختم به خیر و نیکی کن. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🤲️