مادر
داشتم این آیه 14 سوره انعام رو می خوندم. اون قسمتش که نوشته « وَ هُوَ یُطعِمُ و لا یُطعِم » « او غذا می‌دهد اما غذا داده نمی شود» بی اختیار یاد واژه مادر افتادم آخه خواهرای مهربونم مادرها هم شبیه خدا هستن. خلق می کنن بچه ای رو به دنیا می آرن. تا این بچه ها بزرگ بشن قد بکشن مادر یه عالمه کَله قند توی دلش آب میشه. بعد که بچه ها بزرگ میشن وقت غذا دور سفره می شینن. هیچ لذتی برای مادر بالاتر از دیدن این صحنه ها نیس که جوجه هاش دور سفر غذا نشستن 😍 مادر! وقت غذا دادن اصلاً خودش مهم نیست فقط بچه ها و آقای خونه براش مهمه غذاشو همون غذایی که کلی دستش سوخته و بریده تا درست کرده با عشق به همه میده. اما کسی غذاشو به مادر نمیده. بگه بیا مادر غذاتو بخور 😍 همینه دیگه بهشت زیر پای مادرانه. 😍 آخه مادر خییلی از کاراش شبیه کارای خداست. 😍 به همین خاطر هم یه مادر خییلی راحت می تونه رفیق فابریک خدا بشه. 😍 الهی که دل همه مادران سرزمینم از نور امید به خدا گرم باشه 🤲 الهی که دل امام زمانمم شاد بشه. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم 🤲️
