نکات مهم
افرادی که مزاج سودا دارند
اکثراً مایوس و نا امید بوده و به
ناراحتی های روحی و فکری
مبتلا هستند.
مدام در خود فرو رفته،
خودخوری می کنند و برای حفظ
آرامش خود گریه می کنند.
غذا های مفید برای مزاج سودا:
استفاده از غذاهای گیاهی مانند آلو اسفناج , کدو تنبل و هویج فرنگی پخته بسیار مفید است.
استفاده از سالاد های فصل با مقداری جوانه گندم قبل از غذا و نیز مصرف آش جو اثرات مفیدی برای افراد دارد.
تنقیه ی دم کرده جو یا روغن زیتون در اخراج سودا از مرکز تجمع آن یعنی روده ها نقش موثری خواهد داشت.
در صورتی که طبع افراد سودا مزاج اصلاح نشود دچار افسردگی و مشکلات روحی روانی خواهند شد، لاغرتر و رنگ پوستشان تیره تر می گردد.
سعی کنید از غذاهای گرمی مانند گوشت گوسفند، شتر و کبوتر استفاده کنید. گوشت گاو را از رژیم غذایی خود حذف کنید.
برنج را حتمان با شوید و زیره سیاه مصرف نماید.
از سبزیجاتی که طبع گرم دارند مانند نعنا، ریحان، جعفری، انواع کلم استفاده نماید.
مصرف خشکبار از جمله انجیر، خرما، زعفران و ریزه را در رژیم غذایی خود قرار دهید.
مصرف بذرهای ملین مانند خاکشیر، تخم شربتی، قدومه شیرازی بسیار مفید است.
پرهیزات افراد سودا مزاج
در صورتی که احساس گزگز در دست و پا میکنید از خوردن غذاهای شور، چرب، ماهی دودی، شیرینی جات مصنوعی، مصرف زیاد چای و قرص های ضد بارداری جلوگیری نمایند. بهتر است در صورتی که یبوست دارند با استفاده از مسهل های گیاهی مانند گل محمدی، فلوس، سنا و بارهنگ استفاده کنند. افراد سودا مزاج سعی کنند برای صبحانه از مصرف پنیر به همراه چای شیرین به شدت پرهیز نمایند چرا که سبب افرایش رسوب در خون گشته و آنها دچار یبوست می شوند و این امر برای سلامتی زیان آور است.
از نوشیدن مایعات به خصوص آب یخ و نوشابه های گاز دار و دوغ خودداری کنید.
از مصرف کشک و ماست نیز پرهیز کنید.
استاد حوزه علمیه خواهران گفت:
انواع فست فودها، غذاهای سرخ کردنی، دمنوش هایی مانند قهوه، چای تلخ و چای های خارجی و انواع چیپس و شکلات و میوه هایی مانند نارنگی و گوجه فرنگی در بدن ایجاد سودا می کنند.
به گزارش پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها، خانم شریف، استاد حوزه علمیه خواهران ، امروز در آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها با بیان اینکه علت بروز بیماری با مشاء سودا در بدن غلبه سردی و خشکی است، گفت: درمان بیماری های با منشاء صفرا و بلغم بسیار راحت است اما درمان بیماری های با منشاء سودا در طب اسلامی دشوار است.
وی افزود: کسانی مانند مردم ایران به دلیل موقعیت جغرافیایی که دارند پایه مزاجی آنها صفرا( گرم و خشک) است به همین دلیل اگر صفرا در مغز بسوزد و تبدیل به سودا شود درمان آن از سودایی که از طریق مواد خوراکی وارد بدن می شود، دشوار تر است.
استاد حوزه علمیه خواهران ادامه داد: استرس، نگرانی، دلهره اگر همیشگی و زیاد باشد، موجب می شود که صفرا در مغز بسوزد و تبدیل به سودا شود.
خانم شریف اظهار کرد: اگر استرس و دلهره انسان همراه با کار باشد مشکلی پیش نیامده و صفرا تولید شده مصرف شده و تبدیل به سودا نمی شود اما اگر فرد بدون اینکه مشغول فعالیت باشد به موارد استرس آور فکر کرده و مادام دلهره داشته باشد چون صفرای تولید شده تبدیل به کار و فعالیت نمی شود منجر به تولید سودا در مغز می شود.
وی افزود: افراد پر نشاط و پر کار به اندازه ای که می خواهند فعالیت کنند برنامه ریزی می کنند و صفرا به اندازه تولید شده و مصرف می شود اما اگر فرد مادام استرس داشته و فعالیت نکند این استرس منجر به تولید صفرا و تبدیل آن به سودا می شود.
استاد حوزه علمیه خواهران اظهار کرد: بنابراین علت بروز بیماری های با منشاء سردی و خشکی در انسان یا همان سودا تولید صفرا در اثر استرس و مصرف نشدن این صفرا و بدون کار و نتیجه ماندن آن است که تبدیل به سودا می شود.
خانم شریف ادامه داد: سودا ابتدا در مغز، بعد در اندام ها و بعد در گوراش انسان جمع شده و بسته به ناحیه جمع شده در بدن، بیماری های مختلفی را ایجاد می کند.
وی افزود: صفرای سوخته مهم ترین عامل ایجاد سودا در بدن است.
استاد حوزه علمیه خواهران خوردن چیزهای سودایی را از دیگر عوامل افزایش سودا در بدن عنوان کرد، گفت: مواد سودایی موادی هستند که هم خشک و هم سرد هستند مثل غذاهای سرخ کردنی، کتلت، مرغ سوخاری(البته مرغ خانگی اینطور نیست)، سیب زمینی سرخ کرده، چیپس و سایر غذاهای فست فودی هستند.
وی افزود: همچنین دمنوش هایی مانند قهوه، کاکائو، چایی تلخ( چای ایرانی این طور نیست)، نسکافه، چای خارجی با دم شدن و غلیظ دم شدن طبیعت آنها سرد و خشک می شود و چیپس کاکائو و مواردی از این قبیل هستند.
استاد حوزه علمیه خواهران ادامه داد: نارنگی، گوجه فرنگی، بادمجانی که در مناطق سرد به عمل آید و اغلب غذاهای سرخ کردنی موجب ایجاد سودا در بدن می شوند.
منبع:پایگاه خبری آستان مقدس
سایت پارسی طب